इथे रंगली पंगत
मिटक्यांची, भुरक्यांची;
साधासुधा माझा हात
बाळजीभ अमृताची;
इथे चालला अभ्यास
इथे झाली भातुकली
गोष्टी, गाणी नि मस्करी
खोली भरुन राहिली;
इथे घडले पतंग
इथे फिरला भोवरा
इथे हदगा मांडला
इथे खुडला मोगरा;
खेळा-शाळेच्या मागून
दूर दूर दिसाकाठी
सांजावता दारामध्ये
कमरेला घट्ट मिठी
दिसामाशी वाढताना
घर झाले हे लहान
पालवीत पंख नवे
गेली याच दारातून
सांज टळली, तरीही
दार लावावे वाटे ना
वळेल का कुणी मागे?'
डोळा वाटुली संपेना...
संपावया हवी वाट
लावायला हवा दिवा
पोटासाठी मुकाट्याने
हवा टाकायला तवा!
- इंदिरा संत
This entry was posted
on रविवार, ७ जून, २००९
at रविवार, जून ०७, २००९
and is filed under
कविता पानोपानी
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.